Jokin Aristizabal, “Olaberria Konpainia” Argazki Lehiaketako epaimahaia lehen ediziotik
Jokin Aristizabal Portugal konpainiako beteranoa, argazkigintzaren maitalea eta “Olaberria Konpainia” Argazki Lehiaketako epaimahaikidea da lehen ediziotik. Lehen lehiaketa egin zenetik hamar urte bete diren honetan, ekimen honi buruz hitz egin dugu berarekin.
– Badirudi atzo izan zela, eta dagoeneko hamar urte igaro dira 2015ean konpainiak ekimen hau martxan jarri zuenetik. Gogoratzen duzu lehen edizioa?
Bai, urteak igaro dira, baina gogoratzen dut. Javier gure egungo kapitainak proposatu zidan epaimahaiko kide izatea, beti ibili bainaiz trasteatzen konpainiaren argazkiak egiten. Mundu bat da, argazkigintzarena, asko gustatzen zaidana; beraz, berehala esan nuen baietz.
– Konpainian ezaguna da argazkigintzarekiko duzun zaletasuna. Harritu zintuen epaimahaikide izateko proposatu izanak?
Bai, harritu egin ninduen. Batzarretara joan ohi den horietakoa naiz, eta proiektuaren berri nuen. Banekien proiektua onartua zegoela eta martxan jarriko zela, baina, hainbeste lagun izanik, ez nuen inoiz pentsatuko epaimahaikide izateko proposatuko nindutenik. Ilusioa egin zidan eta baietz esan nuen, konpainiari laguntzea gustatzen zaidalako nire esku dagoen guztietan.
– Pandemian zehar argazki-lehiaketa izan zen konpainiak mantendu ahal izan zuen ekimen bakarrenetakoa, nahiz eta oinarriak aldatu behar izan ziren jendeak parte har zezan. Hala ere, oso argazki politak jaso ziren…
Pandemiak jarduera guztiak zatitu zizkigun, nahiz eta batzuek, lehiaketak kasu, ahalegin handiz aurrera atera ahal izan genituen. Jendeak ulertu zuen eta oso argazki politekin parte hartu zuen. Lan zaila da lehiakideen lana eta dedikazioa baloratzea. Oso lan onak daude. Askotan, atzetik dedikazio handia dagoela nabaritzen da.
– Lehiaketaren oinarrietan jasotzen denez, batzordeko kideek, konpainiako soldaduek eta laguntzaile diren establezimenduetako arduradunek osatzen dute epaimahaia. Nola antolatzen da epaimahaia zein argazki saritu erabakitzeko?
Javier kapitainaren eta Martín idazkariaren laguntza paregabea dugu, haiek baitira argazkiak jaso, inprimatu, ordenatu eta epaimahaikideok elkartzeko moduko eguna bilatzeaz arduratzen direnak. Meritu handia dute. Gero norberaren gustuen kontua da. Argazkiak baztertuz joaten gara, hiru saridunak ateratzen diren talde batekin geratzen garen arte. Batzuetan zaila egiten zaigu aukeratzea, kalitate handiko argazkiak direlako.
– Batzuek urte asko daramatzazue epaimahaian parte hartzen. Oso giro ona nabari da..
Bai, epaimahaiko giroa bikaina da. Talde heterogeneoa da, oso ondo integratua. Aurten hiru pertsona berri sartu dira. Oso ondo konpontzen gara gure artean.
– Azken urte honetan asko igo da lehiaketan parte hartu dutenen kopurua. Hori seinale ona da…
Konpainiaren batzordeak partaidetza sustatuz egindako lan ona nabaritzen dela uste dut. Jende gehiagok parte hartzea eta argazki gehiago ateratzea oso seinale ona da. Ziur gehiagora joango garela hurrengo edizioetan, badakidalako ildo horretan lanean ari direla.
– Kalitate handiko argazkiak ikusten dira…
Bai, egia da, maila oso altuko argazkiak ikusten dira, konpainiaren mugimenduak aztertu eta lan on bat egiteko ahalegin guztia egiten duen jendea. Eta hori txalotzekoa da. Angeluak, kontrasteak, xehetasunak… bilatzen dituzte. Lan handia egiten dute.
– Nola animatuko zenuke jendea lehiaketan parte hartzera?
Esan behar dut lehiakideekin izandako elkarrizketetan… lehiaketa oso mugatua dela ulertzen dutela, konpainiaren argazkiekin bakarrik. Baina badu bere zentzua Olaberria Konpainiak antolatzean. Sariak eskudirutan ere gustatuko litzaizkieke, baina uste dut sariak bat datozela eta oso ondo daudela. Gainera, sari banaketa, Jeneralaren eta Komandantearen bisitarekin, ekitaldi maitagarria da.
Hori bai, batzordeak lehiaketaren barruan gazteentzako atalen bat sortu beharko lukeela uste dut. Harrobia sortu behar da.
